شعر شماره (۴) نیست جز دلبری درمانی به #موج نو _نگاه_نو

شعر شماره (۴)
نیست جز دلبری درمانی به
#موج نو _نگاه_نو

به قلم #علیرضاجهانی

کرونا دیوار جدایی را شکست
هر دوی مارا به خانه کشاند
یک بار دیگر دیدمت
چهره ات رصدخانه ی مراغه بود
خم زلف عنبر آگیت تیر شهابی بود جگر دوز و
لب بوسه ربایت بهرامی بود سرخ فام و
هلال ابرویت ماه شب دوم بود و
خال گونه ات سیاه چاله ای بود بس تاریک و
چشم افسونگرت ستاره ی دنباله داری بود که سیاهی سرمه در گوشه ی آن پیدا بود

کرونا دیوار جدایی را شکست
ترسی از او نداشته باش زیرا من هنوز زنده ام
تو فقط روسری ات را محکم تر ببند
تا دشمنی باد سرکش مرا به کام مرگ نکشاند
باد دشمن من است
روسری ات را به زمین خواهد کوبید و رقص موهایت
را به چشمان من آشنا خواهد کرد
و من از تماشای این از هوش خواهم رفت

کرونا دیوار جدایی را شکست
آه از این نگاه های کرونای بی تعصب به تو
اما
اگر قرار است لب های تو
با گفتن یک هلو
غنچه شود
صد بار می نویسم سیب
که مبادا چشم کرونای بی تعصب
به لب های پر از غمزه ی تو
خیره شود.

#به_ثبت_کتابخانه _ملی
@eshkabar
ارسال شده توسط:Ahmad Rajabzadeh
@eshkabar

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن