شعر شماره (۷) به قلم محمد جعفر

شعر شماره (۷)
به قلم محمد جعفر صفوی

کوویدکرونا
عیدآمدوشدموسم دیدارعزیزان
ناخوانده کوویدکروناآمده مهمان
گویندکروناکه قاتل و دشمن جان است
گویم به یقین که حکمتی درپس آن است
هرگزننموده دست پرتوان خلقت
بیهوده بنادراین جهان چه خوب یابد
بااین همه ادعاوپیشرفت بشردرهمه دنیا
مانده است به زیر بارویروس کوویدکرونا
گربوده زاخلاق نکودادن دست
آن هم به یمن کرونارفته زدست
دیگرصله رحم ودیده بوسی همه جا
جرم است به حکم ویروس کوویدکرونا
ناخوانده کوویدکروناکه دشمن انسان است
شادی وشعف تنها ره درمان است
بهداشت روان ،جان من امنیت جان است
امنیت جان بسته به بهداشت روان است
باقدرت بهداشت روان، باشستن دست
ویروس کوویدکرونا رابنماییم شکست
دیدارعزیزان که شده برهمه مشکل
یارب بنما روز وصال همه حاصل
خواهم زخدا عافیت و دفع بلا را
اوقات خوش وصحت و توفیق صفارا

۹۸/۱۲/۲۱
@eshkabar
ارسال شده توسط:Ahmad Rajabzadeh
@eshkabar