ما گاهی فراموش می‌کنیم که برای چه از عدم تا به
ما گاهی فراموش می‌کنیم که
برای چه از عدم تا به اقلیم وجود،
این همه راه آمده‌ایم.
ما به ضیافت هستی دعوت نشده‌ایم
تا با خود جمع کنیم و ببریم،
بلکه آمده‌ایم تا ببخشیم و خود
را پیدا کنیم.
آمده ایم تا عشق را، امید را،
دوستی را و نان را با دیگران
تقسیم کنیم.
آمده‌ایم تا خلائی را پر کنیم
که فقط و فقط با وجود ما پر
میشود و بس!…
عشق پرنده‌ای آزاد و رها
پاییز را نوید رهایی از غم ها و
دردها، کهنگی ها و رنجش ها بدان و
آنها را به دست باد خزان بسپار و
آزاد و رها شو …
@eshkabar
ارسال شده توسط:Ahmad Rajabzadeh
@eshkabar
