?چرا مشارکت زنان برای داوطلبی اداره امور شوراهای

?چرا مشارکت زنان برای داوطلبی اداره امور شوراهای اسلامی هم چنان فاصله معناداری با ظرفیت های جامعه زنان دارد؟

?پس از اتمام مهلت ثبت نام متقاضیان نامزدی در انتخابات شوراهای شهر و روستا در سراسر کشور ،آمارهای رسمی اعلام شد و معلوم گردید که ۲۸۷۴۲۵ نفر ثبت نام کرده اند با این تفکیک که ۲۳۲۵۳۷ نفر برای شورای روستاها و۵۴۸۵۸ نفر برای شورای شهرها.
از مجموع ثبت نام کرده ها ۲۶۹۵۴۰ مرد ثبت نام کرده وفقط ۱۷ هزارو۸۲۵ خانم به میدان آمده اند با این تفکیک که برای شوراهای شهری۴۸۱۴۵ نفراز داوطلبان مرد بوده اند و فقط ۶۷۴۳ نفر زن و برای شوراهای روستائی۲۲۱۳۹۵ نفر مرد و۱۱هزار و۱۴۲ نفر زن.
در پایتخت کشور نیز۳۰۰۰ هزار ثبت نام کرده اند که سهم مردان۲۴۷۷ نفر و سهم زنان داوطلب۵۲۳ نفر است.
آن گونه که مسئولان وزارت کشور با نوبت قبلی انتخابات شوراها در ۴ سال گذشته تطبیق داده اند در این دور سهم متقاضیان شرکت در انتخابات علیرغم قدری سخت تر شدن شرائط ثبت نام، ۱۴ درصد در کل رشد داشته است . ثبت نام شده های این دور از حیث تفکیک آماری ۹۳/۷ درصد مرد و۶/۳درصد زن هستند . بدین ترتیب، سهم داوطلبی زنان به نسبت دور قبل که ۵/۴ درصد بوده پس از ۴ سال رشدی کمتر از یک درصد را نشان می دهد.

?با ملاحظه آمارهای ثبت نام اولیه داوطلبان انتخابات شوراها و توجه به این واقعیت که پس از روند بررسی شرائط قانونی داوطلبان و اعلام نهائی افراد واجد شرائط ، این آمارها و نسبت ها تغییر جدی پیدا خواهد کرد، پرسشهای متعددی در همین مرحله قابل طرح و بررسی هستند از جمله اینکه چرا زنان جامعه حتی در حد ۱۰ درصد داوطلبان را نیز تشکیل نمی دهند؟ آیا واقعا زنان شایسته برای مشارکت در عرصه شوراها و قبول مسئولیت بیش از افرادی که ثبت نام کرده اند، نداریم یا علیرغم وجود هزاران زن شایسته و تحصیلکرده وبا تجربه در سراسر کشور، خودشان تمایلی به حضور ندارند و چشم انداز مثبتی بر این حضور نمی بینند؟
?چرا در برخی استانها استقبال زنان از حضور در این عرصه گسترده تر از برخی استانهای دیگر بوده است مثلا چرا در استان سیستان و بلوچستان زنان رویکرد مشتاقانه تری برای حضور از خود نشان دادند؟ آیا میدان دهی سنوات اخیر به زنان برای قبول مسئولیت های اجتماعی در این استان و اعتماد به نفس ایجاد شده برای خود جامعه زنان و کلیت جامعه محلی در پذیرش این نقش آفرینی، تاثیر مثبتی بر داوطلب شدن زنان متعدد نداشته است؟

?آیا پر هزینه بودن حضور در عرصه سیاسی اجتماعی در ایران و وجود انواع استرسها و فشارها وگاه پرخاشگریها و بی اخلاقی های متنوع عامل موثری در عدم اشتیاق بسیاری از افراد واجد شرائط از جمله زنان برای حضور در این عرصه ها نمی شود؟
آیا مردان کشور آمادگی همکاری و مشارکت دهی زنان برای حضور در اداره امور کشور را پیدا کرده اند و بسترهای روانی و اجتماعی آنرا فراهم آورده اند که زنان با دلگرمی و بدون نگرانی از سایر نقشهای خود از جمله در خانواده به سوی مسئولیت های اجتماعی قدم بردارند؟
آیا هم چنان عمده سپهر مدیریت کلان سیاسی اجتماعی کشور مردانه نیست و گفتمان مردانه بر آن حاکم نمی باشد؟ چطور انتظار داریم در چنین بستری زنان حضوری متناسب با ظرفیت های خود ارائه کنند.

?به نظر میرسد هم از بالا و در سطح مدیریت های ارشد و هم از کف جامعه و ظرفیت سازیهای برخاسته از میان اقشار مختلف جامعه باید به فکر بهبود وضعیت اداره کشور باشیم به گونه ای که سهم صدای زنان و مردان پژواک عادلانه ای پیدا کند و زنان و مردان همانگونه که در خلقت الهی مکمل یکدیگر هستند در اداره جامعه نیز مکمل هم بوده و از تک نگری و تجویزات یکجانبه جلوگیری نمایند.
(کانال کمیسیون حقوق بشر اسلامی)
http://Telegram.me/Mowlaverdi