درد دل خبرنگار قسمت اول نمی دانم این چه

درد دل خبرنگار قسمت اول
نمی دانم این چه شغل عجیبی است که با همه مصیبت ها، هیچ کدام رهایش نمی کنیم مثل اعتیاد  که به مصائبش آگاهی اما نمیتوانی رهایش کنی. گاهی به اعتبار شغلیمان  می بالیم، گاهی اوقات با آن کلاس میگذاریم  اما تا فرصت گیر می آوریم لعن و نفرینش می کنیم و پیش مسئولین  از آن گله و شکایت می کنیم. نزد خانواده و دوستان  غر می زنیم و به وقت یادداشت نویسی در روز خبرنگار سختی هایش را به رخ می کشیم و از دردسرها و بدبختی هایش ناله و شکایت سر می دهیم، اما دست از سر کچلش بر نمی داریم. پیش همه فریاد می دهیم اما هر روز بیشتر از قبل برایش وقت می گذاریم. همه از درآمد و موقعیت و وضعیت شغلی اش نالانیم اما حاضر به وداع با خبرنگاری نیستیم. این چیزی نیست جز عشق و جنون چون خبرنگار یا عاشق است یا مجنون . و من ایمان دارم که تلفیقی از هر دو ام
باور کنید بعضی روزها می شود که صبحانه، نهار و شام همگی در یک وعده خلاصه می شود آن هم با استرس و عجله … طوری که لذت و طعم ان غذا را متوجه نمیشویم.
❇️حال کسی نیست بپرسد احوال ما را، معیشت را می گویم، اما چه کنم خبرنگارم و دغدغه ام چیز دیگری است به غیر خودم
دغدغه همه ی همکاران من، شادی ، غم ، سیاست، اجتماع، ورزش، اقتصاد و معیشت و… همشهریان و هم وطنانم است
❇️من و تمامی همکارانم در این عرصه می دویم تا شاید بتوانیم با بیان مشکلی گره از کاری بگشاییم. دیدگاهمان متناسب با درک مان از اوضاع و جامعه تغییر کرده است برای همین است که بیداریم و بیداریم و می نویسیم و می نویسیم…..
❇️اگر نگاهی به مطالب کانال بیاندازید خواهید فهمید که اکثر خبرهای بخش دستگردان بعد نیمه شب گذاشته شده زمانی که همه شما خواب هستید .
❇️آری می نویسیم در گذشته با قلم و هم کنون با رایانه قبلا بیشتر در روزنامه و اکنون بیشتر فضای مجازی ،اینترنت و تلویزیون. اما دغدغه همچنان یکی است

❇️قلم است چه جوهری باشد چه صفحه کلید با سرانگشتان و افکار تو در ارتباط است با نان و بنزین مردم، با گرمی هوا و فشرده شدن نفس ها، با پرکشیدن قیمت ها و جدیدا کرونا …

❇️یادمان باشد گرچه خبرنگار می نویسد و انعکاس می دهد دردهای جامعه را، اما همه فقط کار خبرنگار را در نوشتن می دانند ولی دویدن برای کسب خبر، تایپ و نگارش و تنظیم خبر کاری طاقت فرسا است و هیچ کس جز یک خبرنگار واقعی نمی داند ما با چه زحمتی یک خبر را تهیه می کنیم و در آخر هم اضطراب و استرس سراسر وجودمان را فرا می گیرد که آیا این خبر، مصاحبه و گزارش به شیوه ای مطلوب انعکاس داده می شود یا نه؟ فردا فلان مسوول ،نهاد ،اداره ، کسبه و همشهری ناراحت خواهد شد که از کم کاری یا کم لطفی یا بی عدالتی او گفتیم و با ما چه خواهد کرد ،چه کسی خوشش خواهد آمد و چه کسی تهدید خواهد کرد
❇️همچنان که تا کنون بارها و بارها مورد خشم بعضی از مسولین ،شوراهای اسلامی و همشهریان عزیز قرارگرفتم و حتی تا پای شکایت پیش رفته که چرا خواسته و صدای فلان شخص را در کانال درج نمودی ووو…

❇️بارها گفته ام در خبرنگاری مردم باید راه مطالبه گری صحیح و مستمر را درپیش گیرند و مسئولین نیز تا حد امکاناتشان صدای مردم را بشنوند حتی اگر بعضا توان رفع مشکلات را ندارند. با مردم سخن بگویند و مشکلات اداره و نهاد مربوطه را خیلی شفاف بیان کنند. اما بی پاسخی یا بعضا تندی دربرابر نقدها فایده ای جز دلسردی مردم و اصحاب رسانه ندارد.

❇️اگر مسائل ومشکلاتی مطرح می شود هدف زیرسئوال بردن مسئول وخدای نکرده مچ گیری  نیست،بلکه هدف حل آن مشکل  وبه نوعی کمک به آنها جهت تسریع در برطرف شدن مشکل هست .
❇️چه خوب است که مسوولین ادارات از پتانسیل یک خبرنگار استفاده کرده و مشکل منطقه خود را رسانه‌ای کرده و از آب گل آلود ماهی بگیرند

❇️در حقیقت خبرنگاران صدای مردم هستند و با وجدانی بیدار و هوشیار باید بفکر برطرف کردن مشکلات مردم  باشند ،

❇️انتظار داریم به عنوان رابط میان مردم و مسوولان، خواسته های به حق مردم که همه برای آسایش و رفاء آنها کار می کنیم، توسط مسوولان حل شود زیرا هر چقدر مردم یک سرزمین ناراحت و عصبانی باشند دودش به چشم دولتمردان خواهد رفت و شاید اتفاقی هم رخ دهد که دیگر نشود جبران کرد. 

✳️در پایان برای تمامی همشهریان عزیز سلامت تن و روح و قبول این همراهی را از حضرت حق خواستاریم.
به امید روزی که هیچ انسانی در دام بیماری و فقر محبوس نباشد.
با تشکر
✍علی رجب زاده خبرنگار صدا وسیما در عشق آباد .
#من_هم_ماسک_میزنم
عشق آباد خبر
@eshkabar
ارسال شده توسط:۰۹۱۳۲۵۰۲۰۳۹ علی رجب زاده
@eshkabar