✅ نمی از یم مولای عارفان (۱) ✍مهدی یزدانیان گر مسلمان شیعه

✅ نمی از یم مولای عارفان (۱)

✍مهدی یزدانیان

گر مسلمان شیعه نبودم و فقط دعای کمیل را خوانده بودم و با مضامین بلندش آشنا…
باز هم خود را مرید خاکسار علی بن ابی طالب می دانستم
چه فراز و فرودهای دلنشینی.
وقتی ناله می زنی ظلمت نفسی ( به خودم ظلم کردم)
وجودت را سراسر نور فرا می گیرد
سبک میشوی.
اقرار به گناهان میکنی
نه مثل مسیحیان و در کلیسا و در حضور کشیش
در خلوت خودت و خدایت.
و بهتر از آن در مسجدی ، با حضور بندگان خدا که از مریدی علی ، خدا مراد دلشان را داده است
و چه زیبا داده است
آنجایی که زمزمه می کنند
اغفر لمن لایملک الا الدعا
خدایا ببخش بندگانت را که مالک چیزی نیستند الا همین دعایی که با آن ، عذر تقصیر به پیشگاه تو آورند

آنقدر در لایه لایه گناه ، در ظلمت فرو رفتم که در اعماق ظلمت فقط حیرانی و سرگردانی را مسیر خود می بینم
اما امام علی راه برون رفت از لایه های ظلمت را با دعاهای ملکوتیش می آموزد
خدایا ببخش گناهانی که باعث
پرده دری در برابر عظمت تو شده است
ببخش گناهانی که
بدبختی نازل می کند

خوبی را به بدی تبدیل می کند
مانع استجابت دعا می شود
بلا نازل می کند
و هر گناهی که مرتکب شده ام ، ببخش
و هر خطائی را
خدایا
تمام هستی در تحت حکومت لایزال توست
آیا می توانم فرار کنم
ابدا
هر جا برم ملک توست
عالم محضر تو است و من با کمال رذالت در حضور تو گناه می کنم
ولی تو ما بندگان را دوست داری.
چون خطاهای بی نهایتمان را پوشاندی
الهی و ربی من لی غیرک
عجب زمزمه عاشقانه و عارفانه ای
حال که به وحدانیت تو اقرار کردم
بر بدن ضعیفم رحم نما که طاقت آتش ناشی از فراق تو را ندارد
یا رب الرحم ضعف بدنی
قبل از اینکه بدن ، طعمه کرمهای قبرستان شود
کمکم کن تا روح را از این قفس آزاد کنم

یا رب یا رب یا رب
یارب یا رب یا رب
@eshkabar
ارسال شده توسط:Ahmad Rajabzadeh
@eshkabar