إرحَمْ تُرحَمْ. یعنی رحم کن، تا به تو رحم شود

إرحَمْ تُرحَمْ.

یعنی
رحم کن، تا به تو رحم شود

این حدیث شریف از امام علی (ع) و در میزان الحکمه، ج۴، ص۳۸۲ نقل شده است.

۱- بدترین فقر ، فقر فرهنگی و اخلاقی است. انسانها اگر به فضائل اخلاقی توجهی نداشته باشند ، هر چند در جامعه ای توسعه یافته باشند ، همان توسعه بلای جانشان می شود.
تفاوت حیوان با انسان
این است که حیوان برای رفع احتیاجات خود ضعیف تر از خود را می درد ، ولی انسان برای رفاه همنوعش از جانش می گذرد
۲- علت اصلی بی توجهی به فضائل اخلاقی و ترحم به دیگران ، مادی گری است. انسانی که گرایش به مادیات داشته باشد ، نمی تواند از ثروتش دل بکند و انفاق کند
۳-متاسفانه به خاطر رقابت در تجملات و کمرنگ شدن انفاق ، حسادت شدیدا در جامعه رشد کرده است. با انسانهایی مواجه شده ام که حاضر نیستند برای دوستشان طلب خیر کنند. به یکدیگر امید نمی دهند و سعی فراوان در ناامید کردن دارند.
به جایی رسیدیم که در حد گفتار هم توان انفاق نداریم
۴- به خاطر وضعیت بد معیشت ، انفاق مادی برای همگان ممکن نیست.
ولی انفاق گفتاری ممکن است.
امید دادن ممکن است
طلب خیر کردن ممکن است
که اگر
رحم کنیم مورد رحمت قرار خواهیم گرفت
مهدی یزدانیان
@eshkabar
ارسال شده توسط:Ahmad Rajabzadeh
@eshkabar