⬛️ فلسفهٔ اربعین: آگاهی و پشیمانی ✍ مهدی یزدانیان تحلیل

⬛️ فلسفهٔ اربعین: آگاهی و پشیمانی
✍ مهدی یزدانیان

تحلیل خود را در عظمت اربعین بیان می‌کنم و به نظر اشکالی ندارد. آنچه مذموم است تفسیر به رأی قرآن و حدیث است.

اربعین مبدأ آگاهی مسلمین در شناخت جایگاه اهل‌بیت پیامبر و پشیمانی از عدم یاری و همراهی خاندان پیامبر است.

مسلمین بعد از رسول خدا راه را گم کرده و حسین علیه‌السلام را به‌عنوان نوهٔ رسول خدا می‌شناختند که بر علیه خلیفه خروج کرده است. غافل از اینکه امام حسین حجت خدا است. لذا در اربعین پشیمانی اجتماعی نمایان شد و این بار مسلمانان بر علیه خلیفهٔ فاسد شمشیر به دست گرفتند.

جابر بن عبدالله انصاری، زائر اباعبدالله در اولین اربعین شهادت امام حسین به زیارت حضرت و یاران سیدالشهدا رفت. به نظر می‌رسد همان‌گونه که شهادت عمار در جنگ صفین می‌رفت که موجب آگاهی و از هم پاشیده شدن لشکر معاویه شود، زیارت جابر بن عبدالله انصاری چنین نقشی دارد.

جابر از صحابهٔ بزرگ رسول خداست و زیارت سیدالشهدا توسط او، جامعه را از غفلت بیدار کرد و جایگاه حسین علیه‌السلام نزد رسول خدا و سفارشات ایشان را دربارهٔ امام حسین به یادها آورد.

در اربعین شهادت سیدالشهدا، بازماندگان کربلا و حضرت زینب کبری به مدینه وارد شدند. وارد شهر پیامبر شدند. در ابتدای ورود به زیارت قبر مطهر و منور رسول خدا رفتند و آنجا شیونی به پا شد. وقتی زنان مدینه، زینب کبری را با چهره‌ای رنجور و قدی خمیده و موی سپید دیدار کردند، ولوله‌ای شد که خدایا! چه بر سر زینب آمده! چه بر سر یادگار فاطمه و علی آمده!

سرزنش‌ها آغاز شد و زنان مدینه به شوهران میگفتند در قیامت چگونه جواب رسول خدا را خواهید داد.

آری،
اربعین مبدا بیداری اجتماعی است.
اربعین مبدا طنین‌انداز شدن یالثارات الحسین است.
@eshkabar
ارسال شده توسط:Ahmad Rajabzadeh
@eshkabar

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن