شعر شماره (۳) به قلم #زهره_علیپور(ساحل) در این دنیای آلوده

شعر شماره (۳)
به قلم #زهره_علیپور(ساحل)

در این دنیای آلوده به ویروس
در این آشوب و این بَلوایِ
خاموش

نفس ها حبسِ سینه، دستکشی دست،
سفر کنسل،خیابان های بن بست،

کجا رفت آن همه شور و هیاهو؟!
چرا خلوت شده بازار نیلو؟!

چرا آخر نبستند باند پرواز
که اینگونه نباشد حال نوروز؟!

چرا سوغات ما از شهر سوهان
شود بیماری و مرگِ به ویروس؟!

بیا ای هم نظر دستی به یاری،
شویم درمان این بیهوده کاری

که مسئولان ندارند عرضه کار،
اگر بودند چرا اینقد گرانی؟!

بیا بازم برای جان خویشان،
بمانیم مدتی را حبس زندان

اگر هم چاره ای جز این تو داری،
بگو من هم بدانم یارِ جانی..

@eshkabar
ارسال شده توسط:Ahmad Rajabzadeh
@eshkabar

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن