شعر شماره (۸) به قلم احمد ملکی #کرونا

شعر شماره (۸)
به قلم احمد ملکی

#کرونا و خونه نشینی#

دم عیده نشستیم توی منزل
شده این بحث کویید نقل محفل

یکی گوید زه همراهش خبرها
یکی گوید زه خسران و اثرها

خبرهای رسانه هست زه ووهان
کند هم مغز وهم روحم رو سوهان

منظم می دهد اخبار منفی
زه تعدادی زه مفسدهای صنفی

روانم را روانی کرده اخبار
نمی گوید دگر از پول و از کار

کند هی توصیه بر خانه ماندن
نه بیرون و نه بازار و نه راندن

ندارد فیلم جذاب و بروزی
نه بهر کودک و حتی عجوزی

تماشا می کنیم فیلم های قبلا
گمان تا به عید، این است فعلا

خلاصه بچه های خونه هنگند
گهی هم بازیند گاهی به جنگند

نمیشه تخلیه شور و انرژی
شدن حساس و بگرفتن آلرژی

نکن کن های والدها مضاعف
میان مام و بچه کل کل و حرف

نه هست اوضاع خوبی در معیشت
نه میشه رفت کنار قوم و خویشت

گران است تخمه و گردو و پسته
آجیل و کشته و خشکبار و هسته

چگونه می شود خونه نشینی ؟
که هست خالی تمام ظرف و سینی

خدایی سخت شده این زندگانی
به نوزادی و پیری و جوانی

الهی بر حق عباد پاکت
بکن این ملت ما را شفاعت

خدایا کن پرستاران ما را
عزیز و سربلند و خوب و کارا

که تا باهم بدیم دستی به دستی
دهیم کویید نوزده را شکستی

ملک دارد زه تو یا رب یه خواهش
شود امراض موجود حذف و کاهش
@eshkabar
ارسال شده توسط:Ahmad Rajabzadeh
@eshkabar

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن